Zeka dar anlamda bilgi ve anlayış edinme ve bunları farklı yeni durumlarda kullanma kapasitesi olarak tanımlanabilir. Bireyin gerçek durumlarla başa çıkmasını ve duyusal deneyimlerden entelektüel olarak faydalanmasını sağlayan şey bu yetenek veya kapasitedir.

Zeka testi, test koşulları altında bireyin belirli bir duruma uyum sağlama başarısını resmi olarak incelemek için tasarlanmıştır.

Zekayı ölçmeyi amaçlayan çok sayıda farklı yöntem vardır; bunlardan en ünlüsü IQ veya zeka bölümü testidir. Bu tür testlerin oluşturulmasında birçok psikolog, zekayı çok çeşitli yeteneklerde ortak bir faktör olarak çalışan genel bir yetenek olarak ele alır.

Birçok IQ testi sözel, matematiksel, uzamsal ve muhakeme becerileri gibi çeşitli farklı yetenek türlerini ölçerken, artık zekanın daha önceki tanımlarının çok basit olabileceğine inanılan ikinci bir düşünce ekolü var.

Pek çok farklı zeka türünün olduğu ve her ne kadar arzu edilir olsa da yüksek IQ'nun hayatta başarının tek anahtarı olmadığı artık giderek daha fazla kabul ediliyor. Olağanüstü sanatsal, yaratıcı veya pratik yetenek gibi diğer özellikler, özellikle hırs, iyi mizaç ve şefkat gibi kişisel özelliklerle birleştiğinde, düşük ölçülen IQ'ya rağmen olağanüstü düzeyde bir başarı ile sonuçlanabilir. İşte bu nedenle son yıllarda sadece iki örnek vermek gerekirse CQ (yaratıcı bölüm) ve EQ (duygusal bölüm) IQ ölçümü kadar eşit, hatta ondan daha önemli kabul edilmeye başlandı.